Alvarlı Efe Hz.

Sakın incitme bir canı Yıkarsın arş-ı Rahmanı

SAKIN İNCİTME BİR CANI

Mahlûku halk eden Allah
Kitab göndermiştir vallah
Daim de “amentü billâh”
Her amelin olsun lillah
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahmanı

Bilirsin ki Allah vardır
İslam’a îmanı yardır
Bu dünya fani bir dardır
Ahiret dar-ı karardır
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Tasdik eyledin Kur’an’ı
Tevhid eyledin Rahman’ı
Nar-ı cehime imanı
Vardır kıyamet divanı
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Bilirsin haram helali
Bilirsin sevab vebali
Aman olma laubali
Terk eyle boş kil u kaali
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Bu dünya seni terk eder
Devletin hep elden gider
Ölüm bir gün kabre güder
Biri sürer, biri yeder
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Ağ tüylerin nişnan olur
Ölümün kehkeşan olur
Vücudun perişan olur
Gözlerin hunfeşan olur
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Adalet et umurunda
Namazın kıl huzurunda
Şakir-i din südurunda
Rahat eyle kuburunda
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Nisvane merhamet eyle
Anlara lutfile söyle
Etfal ile de ol öyle
Şerî’atin yolu böyle
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahmanı

Herkese münasib emr et
Layık olmayanı terk et
Gücün yetdiğine emr et
Resulullah yoluna get
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Ol fakîr ki yüzen bakar
Gözlerinin yaşı akar
Mümin olan kalb mi yıkar?
Boynuna la’net mi takar?
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın ar-ı Rahmanı

Kimsenin gönlünü kırma
Sakın harama el urma
Bir ferdin aybını görme
Günah meclisinde durma
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahman’ı

Ziyankâr adüvv-Ullah’dır
Zalimin hasmı Allah’dır
İslam hasbeten lillahdır
Bu emr-i Resulullah’dır
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahmanı

İhtiyara eyle hürmet
Sabilere kıl merhamet
Misafire sarf et nimet
Allah’tan istersen rahmet
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın ar-ı Rahman’

Komşulara hayırhah ol
Ahvallerinden agah ol
İnsanlık eyle bir şah ol
LUTFİ makbul-i dergah ol
Sakın incitme bir canı
Yıkarsın arş-ı Rahmanı

Alvarlı M. Lutfi Efendi
Hülasa’tül Hakayık’dan…

Cânın Kurbandır

Derd-i derûnuma dermân arardım,
Dediler ki, derttir dermânın senin;
Dergâh-ı dildâre kurbân arardım,
Dediler ki cânın kurbândır senin.

Bir meded gözlerdim bây u gedâdan,
Dediler ki, dinle emr-i nidâdan;
İhsân olmayınca Zât-ı Hüdâ’dan,
Bay gedâ edemez ihsanın senin.

Sordum erenlerin dergâhi kande,
Dediler ki, dergâh olur her yande;
Senin aradığın bir âli-şânde,
Var ise bulursun iz’ânın senin.

Çâr etrafıma eyledim nazar,
Gördüm eşyâ olmuş dürr ile güher;
Mahall-i merkezden verdiler haber,
Dediler tevhiddir bürhânın senin.

Âşıkların işi olur âşikâr,
Kimde vardır ma’lûm olur müşg-bâr;
Aristo Eflâtun verdiler karâr,
Terk-i cândır elde fermânın senin.

Kim okursa dilde ders-i men-aref,
Âlem-i ma’nâda bulur bin şeref;
Bir gör tevhîd eder eşyâ her taref,
LÜTFİ hüccetindir imanın senin…
Muhammed  Lütfi ,Alvarli Efe hz.